Pobrdja Oplenca ljudi su od davnina koristili za uzgajanje vinove loze. Mesto iz koga vinarija Aleksandrović potiče, vuče svoje korene, a pre svega naziv, iz daleke prošlosti.
U rimsko doba Vincea, u srednjem veku Vinica, a danas Vinča - direktna je asocijacija čime se stanovništvo ovog mesta od davnina bavilo. Početkom dvadesetog veka u okolini Vinče podignuta je Venčačka vinogradarska zadruga, a zatim vinogradi i podrum kraljeva Petra i Aleksandra Karadjordjevića koji su proneli slavu oplenačkih vina širom Evrope.
Porodica Aleksandrović, koja se više od sto godina bavi vinogradarstvom i vinarstvom, od početka je blisko saradjivala sa vinogradarima i vinarima kraljevih podruma, a nalazila se i medju osnivačima Venčačke vinogradarske zadruge. Pradeda Miloš Aleksandrović je bio jedan od osnivača Venčačke vinogradarske zadruge 1903. godine, a porodica je do početka II svetskog rata imala 30.000 čokota. Vinogradarsku i vinarsku tradiciju su nastavili deda Života i Aleksandar Aleksandrović.
Kada je 1992. godine čuveni dvorski podrumar Živan Tadić, koji je posle II svetskog rata emigrirao u Kanadu, saznao da porodica Aleksandrović obnavlja vinarsku tradiciju oplenačkog kraja, poslao je u Vinču originalnu recepturu - sortni sastav Trijumfa, najboljeg vina kraljevih podruma, koje se pre drugog svetskog rata pilo na skoro svim evropskim dvorovima.
Tako su njihovom podrumu, na osnovu požutelog rukopisa počeli da ispisuju nove stranice duge porodične istorije vinogradarstva i vinarstva oslanjajući se na iskustva predaka, nova naučna saznanja i modernu tehnologiju.